Δεν είναι μυστικό ότι η συμπεριφορά των παιδιών μπορεί να κάνει τον γονιό να χάσει τον έλεγχο των συναισθημάτων του. Η ανατροφή των παιδιών είναι σκληρή δουλειά απο μόνη της. Προσθέστε σε αυτό την πίεση όλων των άλλων ευθυνών που έχουν οι γονείς και θα κατανοήσετε οτι δεν είναι περίεργο που φωνάζουν μερικές φορές. Κάθε γονιός μπορεί να αισθάνεται κουρασμένος, ερεθισμένος και αναστατωμένος, και αυτό είναι φυσιολογικό. Αλλά πώς μπορούμε να σταματήσουμε αυτά τα συναισθήματα από το να αναλάβουν και να αλλάξουν ολόκληρη τη διάθεσή μας αλλά και των γύρω μας; Πώς σταματάμε να μετατρέπουμε μια κακή μέρα σε ακόμα χειρότερη;
Είναι πραγματικά τόσο κακό να φωνάζεις στα παιδιά; Εν βρασμώ, μπορεί να πιστεύουμε ότι το να φωνάζουμε στα παιδιά μας δεν είναι τόσο κακό. Θα μπορούσαμε ακόμη και να σκεφτούμε ότι οι φωνές είναι καλύτερες από τη σωματική τιμωρία. Αλλά είναι πραγματικά καλύτερο; Τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας πραγματοποίησαν μια μελέτη όπου διαπίστωσαν ότι οι φωνές στα παιδιά τα κάνουν πιο επιθετικά, τόσο λεκτικά όσο και σωματικά.
Ας δούμε, λοιπόν, άλλους τρόπους επικοινωνίας με τα παιδιά που μπορούν να είναι πιο αποτελεσματικοί τόσο στο τώρα όσο και στο μέλλον.
· Το πρώτο βήμα και βασικό είναι να μπορείτε κατανοήσετε τον εαυτό σας. Είστε κουρασμένοι; Δεν κοιμηθήκατε καλά; Έχετε μια κακή μέρα; Πήρατε κάποια άσχημα νέα; Συνειδητοποιήστε την συνθήκη που βρίσκεστε και τα συναισθήματα σας και δώστε στον εαυτό σας το δικαίωμα να μην είναι σε καλή στιγμή.
· Γίνετε προνοητικοί. Μάθαιτε ποιες πράξεις του παιδιού σας ενεργοποιούν δικά σας έντονα συναισθήματα και αντιδράσεις, ώστε να είστε όσο το δυνατόν πιο προετοιμασμένοι.
· Όταν καταλαβαίνετε οτι τα έντονα συναισθήματα αρχίζουν να σας ξεπερνούν, χρησιμοποιείστε τεχνικές διαχείρισης όπως:
Ανάσες χαλάρωσης. Η βαθιά αναπνοή κάνει θαύματα! Μόλις νιώσετε αυτό το φτερούγισμα στο στήθος σας, οτι οι ώμοι ή το σαγόνι σφίγγονται κλπ, κλείστε τα μάτια σας και πάρτε μια βαθιά ανάσα. Αναπνεύστε βαθιά και αργά τουλάχιστον πέντε φορές. Όταν ανοίξετε τα μάτια σας, αυτό το αυξανόμενο αίσθημα θυμού θα τιθασευτεί.
Ένα βήμα πίσω. Προσπαθήστε να κρατήσετε απόσταση απο την κατάσταση που σας ταράζει, αλλάζοντας δωμάτιο (όποτε αυτό είναι εφικτό) ή ακόμα και ζητώντας 5’ χρόνο απο το παιδί ώστε να καταφέρετε να συγκρατήσετε την παρόρμησή σας.
Χρησιμοποιείστε τις αισθήσεις σας για να ηρεμήστε. Ρίξτε λίγο νερό στο πρόσωπό σας, πιείτε κάτι ή μυρίστε κάτι που πιστεύετε οτι σας βοηθάει ή σας αρέσει.
· Φανταστείτε πώς αισθάνεται το παιδί σας όταν του φωνάζουν. Φανταστείτε τον εαυτό σας στα παπούτσια του. Ίσως είχε και μια δύσκολη μέρα; Ίσως συμβαίνει κάτι άλλο που δεν γνωρίζετε; Μιλήστε μαζί του και προσπαθήστε να δείτε την κατάσταση από τη δική του οπτική γωνία. Κάντε του ερωτήσεις, και αν δεν απαντήσει, απλά να είστε εκεί γι 'αυτό. Τελικά, αφού αρχίσει να σας βλέπει ως κάποιον που το ακούει χωρίς να μειώνει τη σημασία των συναισθημάτων του, θα αρχίσει να σας εμπιστεύεται. Τα παιδιά περνούν επίσης δύσκολα πράγματα και αν αυτά τα πράγματα φαίνονται μικροσκοπικά σε εμάς τους ενήλικες, δεν τα κάνει λιγότερο σημαντικά ή επιδραστικά για αυτά. Κάντε τους να νιώσουν ότι καταλαβαίνετε και θα νιώσετε και οι δύο καλύτερα.
· Δημιουργήστε έναν ισχυρό δεσμό με τα παιδιά σας. Θυμηθείτε, δεν είναι ταλαιπωρία, είναι ευλογία. Είναι άνθρωποι και χτίζουν χαρακτήρα. Γίνετε φίλος τους, οδηγός τους και έμπιστός τους. Περάστε απολαυστικό χρόνο με τα παιδιά σας. Ξεκινήστε να συνδέεστε μαζί τους και θα δείτε ότι κάνει τη διαφορά. Η κακή συμπεριφορά, τα ξεσπάσματα, ακόμη και η χαμηλή αυτοεκτίμηση των παιδιών σας (αν πρόκειται για πρόβλημα) θα βελτιωθούν και θα βελτιωθεί και η συναισθηματική ρύθμιση.
Και τέλος, να θυμάστε πάντα πως εσείς είστε το παράδειγμά τους / το πρότυπό τους.
Η συμβουλευτική γονέων μπορεί να βοηθήσει γιατί η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και φυσικά το κάθε άτομο διαχειρίζεται και βιώνει με τον δικό του τρόπο τις καταστάσεις.
Editor: Ειρήνη Καλοτεράκη